معاونت پژوهش مدرسه علمیه کوثر تویسرکان

تقویم ماه و سال ولادتش را درست به یاد نمی آورد ولادتش را در سالهای ۱۴۸، ۱۵۱، ۱۵۳ عنوان کرده اند. امامت ایشان پس از شهادت پدر بزرگوارشان آغاز شد و بیست سال به طول انجامید. ایشان رهبری شیعه را ده سال در زمان هارون، حدود پنج سال در زمان خلافت امین و حدود پنج سال در زمان مأمون به عهده داشتند. از القاب حضرت می توان به صابر،زکی،ولی،فاضل،وفی، سراج الله، نورالهدی و… اشاره کرد و رضا (علیه السلام) مشهورترین لقبی است که از گذر این همه سال ما امام را با آن می شناسیم. او را از آن جهت رضا خواندند که در آسمان خوشایند و در زمین مورد خوشنودی خدا و پیامبران و امامان پس از او بوده است.  

بر اساس روایتی که مرحوم سپهر در “ناسخ” از امام رضا (علیه السلام) نقل کرده لقب معصومه را به حضرت معصومه (علیها السلام) امام‌ هشتم (علیه السلام) اعطا نموده است و طبق این روایت امام رضا فرمود："من زار المعصومه بقم کمن زارنی” “هرکس حضرت معصومه را به قم زیارت کند همانند کسی است که من را زیارت کرده است.” با توجه به اینکه عصمت به چهارده معصوم منحصر نیست بلکه همه پیامبران، امامان و فرشتگان معصوم هستند و علت اشتهار حضرت رسول، حضرت فاطمه و امامان (علیهم السلام) به چهارده معصوم آن است که آنها علاوه بر مصونیت از گناهان صغیره و کبیره، از ترک اولی نیز که متافات با عصمت ندارد، پاک و مبرا بودند. با توجه به اینکه حضرت معصومه نام شریفشان فاطمه است و در حال حیات به معصومه ملقب نبودند تعبیر امام (علیه السلام) دقیقا به معنای اثبات عصمت است زیرت بر اساس قاعده معروف “تعلیق حکم به وصف مشعر بر علیت است” دلالت حدیث شریف بر عصمت آن بزرگوار بی تردید خواهد بود. 

منبع ：ماهنامه علمی فرهنگی “فرهنگ جمعه” شماره ۱۵۲

امام صادق (علیه السلام) پیش از ولادت کریمه آل محمد (صلی الله علیه و آله) فرمود：خدا را حرمی است و آن مکه است، امیرالمؤمنین را حرمی است و آن کوفه است و ما اهل بیت را حرمی است و آن قم است. به زودی بانویی به نام فاطمه از تبار من در آنجا دفن شود که هر کس به زیارتش بشتابد بهشت بر او واجب می گردد. 

دهه کرامت دهه اول ماه ذی القعده است که آغازش با ولادت حضرت فاطمه معصومه (علیها السلام) و پایانش با ولادت حضرت علی بن موسی الرضا (علیه السلام) می باشد. این دهه یاد آور بسیاری از مطالب عالی و مفاهیم بلند و سازنده و ارزشمند است دهه کرامت یادآور لطیف ترین علایق و مهر و وفاهای کم نظیر یک خواهر نسبت به مقام شامخ و معنوی برادر است. تمام مفاهیم سازنده ای که ما در فرهنگ اسلامی داریم در این دهه تداعی می شود چرا که حرم حضرت معصومه و امام رضا (علیها السلام) کانون دعا و قرآن و نیایش است.

مرحوم در بحار نقل می کند：پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه وآله و سلم) یک وقتی میان اصحابشان دوبار این جمله را فرمودند：” اللهم لقنی اخوانی” “خدایا توفیق لقای برادرانم.را به من بده” اصحاب گفتند：ما برادران شما نیستیم؟ آنها چه کسانی هستند که آرزوی دیدار آنها را دارید؟ پیامبر فرمودند：” شما اصحاب من هستید،برادران من ملتی در آخرالزمان هستند که ندیده به من ایمان کامل پیدا می کنند آنها بر روی خط سیاهی که بر کاغذ سفید نوشته شده ایمان آورده اند نام هر یک از آنها را می شناسم. اگر کسی گل سرخ آتش را بر دست و قبضه بگیرد چقدر مشکل است؛ آنها در راه حفظ دین حاضرند بیش از آن زحمات را متحمل شوند بعد می فرماید پاداش عمل یک نفر از آنها به اندازه پنجاه نفر از آنهایی است که در جنگ بدر و احد با من شرکت  کرده اند.” اصحاب علتش را می پرسند، حضرت می فرمایند：” اگر آن پیشامدها و حوادث گوناگونی که بر آنها وارد می شود، بر شما وارد شود، شما قدرت صبر و تحمل آن را نداشتید.”

برگرفته از：کتاب خطبه های سبز، انتشارات مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث.